Cornelis van Heekeren

Nederlands prozaschrijver (Rotterdam 9.3.1912 - Den Haag 12.1.1998). Van Heekeren werkte van 1938 tot 1948 als bestuursambtenaar in Nederlands-Indië. In 1955 keerde hij terug naar Nederland. In 1964 debuteerde hij met De Atjehparty, in 1966 herdrukt onder de titel Het pannetje van Oliemans, waarmee hij naam maakte. In Het pannetje van Oliemans, dat zich afspeelt in Nederlands-Indië tijdens de Japanse overheersing, brengt hij verslag uit van zijn eigen kampervaringen, waarbij echter tegelijkertijd in ruime mate gebruik wordt gemaakt van citaten uit brieven van en gesprekken met lotgenoten. Deze door de schrijver met raffinement gehanteerde methode wordt eveneens toegepast in Batavia seint: Berlijn (1967), dat een verhelderend en boeiend inzicht geeft in de gebeurtenissen rond de internering van Duitsers in Nederlands-Indië. Ook zijn latere prozawerken hebben dat documentaire karakter doordat hij gebruik maakt van gegevens van ooggetuigen voor wat hij beschrijft. Zo publiceerde hij over de Japanse bezetting van Borneo de drie documentaires Rode zon boven Borneo: West Borneo 1942 (1968), Moord en brand: Oost Borneo 1942 (1969) en Helden, hazen en honden: Zuid Borneo 1942 (1969).